Band 5 Seite 26 Zeile 20 | 7060 Memor illius praecepti, quod per vas sibi aptum olim sapientia protulit, dicens (Eccli. 7, 31): In tota anima tua time Deum, et sacerdotes eius sanctifica ... atque ad defensionem ecclesiae suae sanctae semper corroborare dignetur [Rabanus Haistulpho archiepiscopo Moguntino (814-826)].
I Expositionem scripturus in evangelium beati Matthaei, opportunum esse iudicavi paucis primum intimare, quam ob causam idem evangelista ipsum evangelium exorsus sit scribere ... et facta et dicta eius exequi. Unde et in principio evangelii sui taliter exorsus ait:
— Liber generationis— (Augustinus:) Quo exordio suo satis ostendit, generationem Christi secundum carnem se suscepisse narrandam. Secundum hanc enim Christus filius hominis est.
— Cum ergo natus (Matth. 2, 1)— (Maurus:) De nativitate quidem Domini in Bethlehem Matthaeus Lucasque consentiunt; sed quomodo et qua causa ad eam venirent Joseph et Maria, Lucas exponit.
II Postquam ergo Matthaeus evangelista de quadraginta dierum ieiunio et de tentatione.
— Cum autem audisset (Matth. 4, 12)— Quod tamen non continuo factum Johannes apostolus et evangelista manifestat.
— Sic ergo vos orabitis: Pater noster (Matth. 6, 9)— Nusquam invenitur praeceptum populo Israel, ut diceret: Pater noster, aut oraret Patrem Dominum.
III Finitis sermonibus, quibus salvator discipulos in monte docuit, prosequitur Matthaeus et dicit:
— Cum autem descendisset (Matth. 8, 1)— (Augustinus:) Istud miraculum potest intelligi post utrumque sermonem Domini factum fuisse.
— Et convocatis (Matth. 10, 1)— (Beda:) Haec convocatio apostolorum non illorum electionis ac studii.
VIII Sane decurso tractatu sancti evangelii secundum Matthaeum a principio usque ad passionem Domini in septem libris.
— Et factum est, cum consummasset (Matth. 26, 1)— Scilicet omnes, quos de consummatione mundi vel de discretione iudicii proferebat.
Expl: aderit et nobis, ut eum post mortem sequi mereamur in coelos, si ante mortem eum in Bethaniam, unde ascendit, id est in domum oboedientiae, sequi curamus.
Rabanus Maurus, Matth. lib. I-VIII, compositi 821-822.Matth. lib. I-VIII, Dependet a Claudio Taurinensi (Schönbach, Wiener SB 146, 4 (1903) 79-109). Editionem criticam praeparaverat A. Knoepfler (Der Katholik 82, II [1902] 53). PL 107, 727-1156. Prol. ed. E. Dümmler, MGH, Epistolae V (1898) 388-390. In editionibus desunt: in lib. VII: Matth. 24,3-36; Matth. 25,31-37; in lib. VIII: Matth. 26,2-6; Matth. 27,65-28,11. Quae ex schedis Enhuberi edidit F. Kunstmann, Hrabanus Magnentius Maurus (Mainz 1841) 170-210.Matth. 24,3-36; Matth. 25,31-37;Matth. 26,2-6; Matth. 27,65-28,11. Cambridge, Univ. 442 (Dd VIII 8) (XIII). London, University College, Lat. 7 (XIII). Montpellier 57 (IX). Clm. 13032 (XII). Oxford, Bodleian Library SC 2706 (Bodl. 729) f. 117-218. Paris, nat. lat. 286 (XII; Beaupré) f. 16-122; 11683 (IX); 13214 (XIV) f. 77-78: Matth. cap. 1; 13410 (XVI) f. 1-270; 14243 f. 17-210; 17453: Rabanus, Matth. (IX)(XIV)Matth. cap. 1;(XVI)Matth. (Inc: Deprecantur mansuetudinem vestram, piissimi imperatores (Valentine, Theodosi et Arcadi) ... ut ad opinonem fidei; -- (Memor illius etc.)); nat. lat. nouv. acqu. 1879 f. 1-195: Rabanus, Matth. lib. I-VIII (Inc: Memor itaque illius etc; -- Expositionem itaque scripturus etc; Expl: curamus. Ipse etenim coelum ascensurus ... praemia sublevet. In qua vivit etc.). Tours 106 (IX; St. Martin 158) f. 1-159. Vaticana, Reg. 113 (beati Petri de cultura Cenomannis) (XIII). Wien, Nat. 988 (X; Salzburg): Rabanus, Matth. lib. V-VII ; Matth. lib. V-VII 991 (X; Salzburg) f. 1-343: Rabanus, Matth. lib. I-IV Matth. lib. I-IV (Inc: Expositionem itaque scripturus). Cf. Klosterneuburg 486; Oxford, Bodleian Library SC 2557; Vaticana, vat. lat. 651. | |