Volltext-Suche
Volltext:
alle Wörter [und]:    irgendeins der Wörter [oder]:    exakter Wortlaut: 
Autor:   
Orden:   
Titel: Bibliothek:
lfd. Nr.: Datierung:
Incipit: Olim:
Explicit: Provenienz:

   
Band 5  
Seite 441  
Zeile 09  
Grafik zur Anzeige des Short-Links zu dieser Seite     8378 Cum maiorum studia intueor, quibus in divina pagina nobiliter floruere, cogor huius temporis faeces deflere ... si quid peccavi, illorum monitu non erubesco eradere, si quid illis placuerit, non pigritor addere. (Prologus).
— (Osculetur me)— Quem sitio votis, nunc oscula porrigat oris; quem mihi venturum prompserunt organa vatum.
— Cússer míh mít démo cússe sînes múndes. Dícco gehîezzer mír sîne cúonft per prophetas, nu cúmer sélbo unte cússe mih mit déro sûoze sînes evangelii.
— (Ego flos. Cant. 2, 1)— Flos ego sum campi, seu lilium amabile vallis.
— Íh bín uéltblûoma unte lília déro télero. Also daz uélt úngeáran bírit dîe blûomon.
— (In lectulo. Cant. 3, 1)— In requie lecti dilectum quaerere coepi.
— Dés náhtes an mînemo bétte uórderota ih mînen uuíne— Nóh tánne, do íh uuás in tenebris incredulitatis.
— (Quam pulchra. Cant. 4, 1)— O mihi, quam nitida et quam pulchra videris, amica.
— Uuîe scône du bíst, frûintin mîn— Du bíst scône an dînen uuérchon.
— (Veniat dilectus. Cant. 5, 1)— Ad sua iam sponsus veniens plantaria promptus.
— Íh géron, daz mîn uuíne kúme in sînen gárton— Íh hábo uernómen, daz mîn sponsus erlôibet hábet sînen unte mînen uîenton.
— (Dilectus meus. Cant. 6, 1)— Coelitus irriguum descendens sponsus in hortum.
— Min trût íst níder gegángan ze sînemo gárten— Mîn sponsus, dóh ér post consummatam passionem sízze victor ad dexteram Patris.
— (Quid videbis. Cant. 7, 1)— Prospiciens avide quid cernis in Sunamite.
— Uuáz gesíhest dú in dér uerhúndeton âne daz sánglêich déro gezélto— O sponsa, dú clágost.
— UUîe lússam dîne génge sínt.— Lússam íst mír díu mobilitas praedicationis.
— (Quis mihi det. Cant. 8, 1)— Quis dabit hoc, frater, ut te lactet mea mater.
— Uuér uuéret míh dés— O sponse, dú der nú bíst in sinu Patris, uuér uuéret míh dés, daz dú ménnisco uuérdes unte állidíu officia humanae naturae, quae est mater mea, ánne dír hábes.
Expl: in quibus ipse habitas, sponsam, dilecte, revisas.
— unte dîe dén odorem et famam virtutum de se spargunt, álse dîe tûiren stánkuuúrze.
Cum maiorum studia intueor, quibus in divina pagina nobiliter floruere.
Williramus de Ebersberg OSB, Cant. (versio metrica latina; versio germanica; commentarius latino-germanicus); compositus 1059-1063.Cant.
Adhibet Bedam; Alcuinum; Angelomum; Ps. Haimonem.
Ed. Menradus Moltherus, Hagenau 1528 (latine; e codice desperdito) (Inc: Cum maiorum studia, quibus in divina pagina; -- Expl: cuius nullus est finis).
P. Merula, Willerami in Canticum canticorum paraphrasis gemina. Leiden, Ch. Raphelengius 1598 (e cod. Leiden).
A. Beaugendre OSB (1628-1708), Hildeberti Cenomanensis Opera (Paris 1708), Addenda: Marbodus, ep. Redonensis, Cant. (e cod. Collège de Clermont, SJ).Cant.
J. Schilterus, Thesaurus antiquitatum Teutonicarum I,3 (Ulm 1726) 1-69 (e cod. Breslau).
J. Haupt, Das Hohe Lied, übersetzt von Williram, erklärt von Rilindis und Herrad. Wien 1864.
H. Hoffmann (von Fallersleben), Willirams Übersetzung und Auslegung des Hohen Liedes in doppelten Texten (Breslau 1827) (e cod. Leiden).
J. Seemüller, Willirams deutsche Paraphrase des Hohen Liedes. Quellen u. Forschungen zur Sprach- und Culturgeschichte der german. Völker 27 (1878) 1-67.
Bamberg, Staatsbibl. Bibl. 73 (Bamberg, Dominikanerinnen) f. 1-40.
Berlin, Staatsbibl. Theol. Fol. 158 (Rose 327) (XV; Magdeburg) f. 427-538.
Berlin, Staatsbibl. Theol. lat. Q. 140 (XII; Lambach).
Berlin, Staatsbibl. Phillipps (Paris, Collège de Clermont; G. Meerman; Th. Phillipps).
Breslau, Stadtbibl. R 347 (XI) f. 1-57: Williramus, Babinbirgensis scholasticus, Fuldensis monachus, Cant; phototypice R 3410.
Dresden, Landesbibl. A 167.
Einsiedeln 34 f. 3-22.
Hannover, Staatsbibl. 5 (anno 1694 ex editione Leiden 1598 transcriptus) f. 1-71; 6 (script. 1697) f. 1-65: Index.
Innsbruck, Univ. Fragmentum [Inc: (sicut in cor)pore sic in versibus et teutonica placuit adscribi].
Kopenhagen, Kgl. Bibl. Rostgaard 121,30.4o (script. saec. XIX): Williramus, Cant
Kremsmünster 32 (XI).
Leiden, Univ. BPL 130 (XI; Egmond) f. 12-100.
London, Brit. Museum, Harley 3014 (XI-XII).
Clm. 14514 (XI; Ebersberg) f. 1-68.
Cgm. 10; Cgm. 40 (Cim. III) (XI-XII; Kaisersheim); Cgm. 11 (Cim. III) (XI-XII).
Pommersfelden 2 ( Erfurt, St. Peter a 42) f. 77-123: Anon. Cant. metrice [Inc: Salomon inspiratus divino Spiritu hunc libellum de nuptiis Christi et ecclesiae ... compositus est (cf. nr. 1895); -- Osculetur me -- Quem sitio votis etc.].
Stuttgart. Landesbibl.
Trier, Stadtbibl. 805 (XII; St. Matthias) f. 1-58.
Vaticana, vat. lat. 5096 (XII) f. 3: Prol. fragm.
Vaticana, Palat. lat. 73 (XI-XII) f. 1-73: Williramus, abbas Ebersbergensis, Cant. (Cum maiorum etc; -- Moraliter quoque interpretationes nominum ad nostram aedificationem ... in aeterna beatitudine regnabimus cum Christo; -- Quem sitio votis etc.).
Wien, Nat. 1147 (XII); 2686 (XII); 12847 (XI; Monsee): Fragm. ( ed. Graff, Diutiska 2, 379).Fragm.
Wolfenbüttel, Gude 131 (XII; Köln, St. Pantaleon) f. 27-85.
Extabat: Bordesholm.
M. Freher ( Ed. partim: Vögelin, Uhralte Verdollmetschung etc. Worms 1631).
Menradus Mother ( Ed. Hagenau 1528).
Oberaltaich.
Paris, Collège de Clermont SJ ( Ed. Beaugendre).
Passau.
G. Veesenmeyer (1760-1832): Fragm. ( Ed. G. Veesenmeyer, Sammlung von Aufsätzen zur Erläuterung der Kirchenlitteratur- Münz- und Sittengeschichte, Ulm 1827, 173-181).Fragm.
G. J. Vossius (1577-1649). Cf. G. J. Vossius, De vitiis sermonis II, 6.De vitiis sermonis
B. Vulcanius. Cf. B. Vulcanius, De litteris et lingua Getarum sive Gothorum, Leiden 1597, p. 57-58.De litteris et lingua Getarum sive Gothorum,